-
1 favour
['feɪvə(r)] 1. (US favor) n( approval) przychylność f; ( act of kindness) przysługa f2. vt( prefer) solution, view preferować; person faworyzować; ( be advantageous to) sprzyjać +datto ask a favour of sb — prosić (poprosić perf) kogoś o przysługę
to do sb a favour — wyświadczać (wyświadczyć perf) komuś przysługę
in favour of — na korzyść +gen
to be in favour of sth/doing sth — być zwolennikiem czegoś/(z)robienia czegoś
to find favour with sb — przypadać (przypaść perf) komuś do gustu
* * *['feivə] 1. noun1) (a kind action: Will you do me a favour and lend me your car?) przysługa, uprzejmość2) (kindness or approval: She looked on him with great favour.) życzliwość3) (preference or too much kindness: By doing that he showed favour to the other side.) stronniczość4) (a state of being approved of: He was very much in favour with the Prime Minister.) łaska2. verb(to support or show preference for: Which side do you favour?) popierać- favourably
- favourite 3. noun(a person or thing that one likes best: Of all her paintings that is my favourite.) ulubiona osoba, rzecz- in favour of
- in one's favour -
2 oblige
[ə'blaɪdʒ]vtto oblige sb to do sth — zobowiązywać (zobowiązać perf) kogoś do zrobienia czegoś
to oblige sb — wyświadczać (wyświadczyć perf) komuś przysługę
anything to oblige! ( inf) — zawsze do usług! (inf)
I'd be very obliged — byłbym Panu/Pani bardzo wdzięczny or zobowiązany
* * *1) (to force to do something: She was obliged to go; The police obliged him to leave.) nakazać2) (to do (someone) a favour or service: Could you oblige me by carrying this, please?) zrobić grzeczność•- obligatory
- obligatorily
- obliging
- obligingly
См. также в других словарях:
wyświadczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wyświadczaćam, wyświadczaća, wyświadczaćają, wyświadczaćany {{/stl 8}}– wyświadczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, wyświadczaćczę, wyświadczaćczy, wyświadczaćczony {{/stl 8}}{{stl 7}} okazywać, robić, wyrządzać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyświadczyć — dk VIb, wyświadczyćczę, wyświadczyćczysz, wyświadczyćświadcz, wyświadczyćczył, wyświadczyćczony wyświadczać ndk I, wyświadczyćam, wyświadczyćasz, wyświadczyćają, wyświadczyćaj, wyświadczyćał, wyświadczyćany «uczynić, zrobić komuś coś dobrego»… … Słownik języka polskiego